Uitdagende teamontwikkeling in de natuur
Jouw onderneming, jouw droom. Je wilde af van de marsorders. Je koos voor je overtuigingen en bouwde je eigen business, gebaseerd op diepgevoelde waarden. Groen, gemeenschap, creativiteit en autonomie. Met je aanstekelijke idealisme en energie trok je een paar goede partners aan. En het loopt als een trein, de opdrachten stromen binnen. Jullie groeien snel.
De waan van de dag maakt echter dat jullie doordenderen: noodgedwongen met hapklare oplossingen komen en in hun haast werken mensen langs elkaar heen. Conflicten steken de kop op. Als gezicht van de onderneming heb jij steeds vaker het gevoel dat je een masker opzet. Je twijfelt of jullie achter het groene frontje nog wel écht uitdragen wat de bedrijfsslogan zegt.
Gesmoorde groene dromen zien er zo uit:
- Op een business event geef je je vertrouwde pitch, je zet je gezicht op standje ‘stralen’. Maar voelt dat je ogen niet meedoen. De woorden “gemeenschap”, “groen”, “authenticiteit” komen wel over je lippen, maar je mond wordt droog. Waarom moet je tegenwoordig moeite doen om de overtuiging over te brengen? Wat is er veranderd?
- Laat op de avond rij je gefrustreerd naar huis. De bijeenkomst die jullie hebben georganiseerd voor je klant, heeft veel weerstand naar boven gebracht. Als je eerlijk bent, zaten er inderdaad tegenstrijdigheden in de gepresenteerde plannen. De deeloplossingen hangen met plakbandjes aan elkaar. Je schaamt je dood dat dat het gebrek aan samenhang en samenwerking in je team zich door vertaalt in de resultaten voor de klant.
- Met een weemakend gevoel in je onderbuik open je de resultaten van het medewerkertevredenheidsonderzoek. Ja hoor, “werkdruk” scoort weer ver onder de maat. In de deelscores lees je dat de medewerkers niet meer voelen dat ze impactvol werk doen en dat ze onvoldoende hulp en begrip van elkaar krijgen. De jaarlijkse teamuitjes zetten kennelijk geen zoden aan de dijk voor de motivatie en teamspirit van jouw mensen.
- Koffiepauze is prijsschieten: iedereen wil “éven wat vragen” en bij weer een “Heb je even?” wil je je achter een plant verstoppen. Een pauze die uitloopt tot een uur omdat er op los wordt gefilosofeerd, is er niet meer bij tegenwoordig. De grijze efficiency wint het van de groene inspiratie en je weet dat jullie daarmee op de lange duur het graf van de onderneming graven.
Als er niks verandert…
…zijn jullie al over 2 jaar van een dynamische onderneming met grootse plannen om de hemel te bestormen, veranderd in een overstresste administratiemachine. Als dit zo doorgaat wordt het laatste beetje idealisme gesmoord en neemt cynisme de overhand. Medewerkers van het eerste uur nemen ontslag omdat jullie tot de grijze massa zijn gaan behoren. De boel wordt overgenomen door een grote speler in de markt en je grote dromen en groene ambities met deze onderneming zijn stukgelopen. Jullie zouden het toch ánders doen?! De teleurstelling weegt als een loden last.
Zo ver is het nog niet!
Vul je tank met (bio) brandstof en stuur bij.
Je wil je teams weer écht inspireren en op een lijn krijgen. De waarden van je bedrijf herijken en een diepe persoonlijke verbondenheid van je teamleden bij die waarden verankeren, zodat niemand zich een roepende in de woestijn hoeft te voelen.
Ga in zee (of de berg op) met Alpen Academy!