Uitdagend leren en ervaren in de natuur
Voor avontuurlijke professionals die zich bezighouden met positieve impact maar hierin effectiever willen zijn!
De buitenwereld ziet iemand die de jackpot heeft gewonnen: een baan van betekenis, leuk huis, een mooi gezin, vitale ouders, elk jaar twee keer op vakantie. En je kunt ze geen ongelijk geven, echt niet. Maar jij denkt steeds vaker aan de dromen die je vroeger had over reizen en avontuur, en over de planeet een stukje gezonder maken. Er klopt iets niet; in jouw wereld van afspraken, agenda’s en asfalt is amper ruimte voor genieten, groen en groei.
Herken je dit?
- Inwendig zucht je diep: op de agenda van de managementvergadering staat alweer het bespreken van het subsidiesysteem. Daar hebben we het de afgelopen tien jaar toch al eindeloos over gehad? Plichtsgetrouw geef je je inbreng maar je voelt je een hamster in een stroef draaiend radje. Is dit de impact die je wil maken in je droombaan? Nou, eh, nee.
- Ook deze vakantie nam je jezelf weer heilig voor om je na thuiskomst alleen nog bezig te houden met wat er echt toe doet. Tien jaar geleden vertelde jij vol vuur over de goede doelen van jouw organisatie, maar je voelt niet meer dezelfde trots en voldoening die je toen voelde. Een gezondere wereld, zijn we daar ook maar een stap dichterbij? Je hebt het gevoel altijd tekort te schieten, dat je er alleen voor staat als een roepende in de woestijn.
- Op LinkedIn feliciteert iemand je met je zoveelste werkjubileum. Is het alweer zo lang?! Je maag knijpt samen; in plaats van trots, voel je schaamte. Wordt het niet eens tijd om iets anders te gaan doen? Word je hier nog gelukkig van? De tijd dringt… Als je het nu niet doet, dan hoef je het niet meer te doen.
- Langs de lijn bij de sportclub hoor je iemand vol vuur vertellen over zijn gemaakte carrièrestap, en je wordt verrast door een gevoel van jaloezie. Je hoeft niet precies wat hij heeft, maar de energie en de passie waarmee hij spreekt ben jij kwijt. Je wil dat gevoel ook weer, maar je weet niet hoe of waar je het moet zoeken.
- Je staat bovenaan de piste, maar je geniet je niet ten volle, want de vakantie voelt vluchtig, betekenisloos en egoïstisch. Als je weer thuis bent verval je in je routines en leef je tussen asfalt, beton, staal en glas. Je leeft niet voluit, het lukt je niet de inspiratie te vinden die jou doet borrelen van energie en zin in de toekomst geeft.
Als je niets doet kom je onderin het dal…
Dan ben jij straks de cynische azijnzeiker van de organisatie geworden; jij én je collega’s tellen de weken af tot je met pensioen gaat. Je weet niet of je nou erger teleurgesteld bent in de wereld, of in jezelf. Van binnen voel je je stilletjes afsterven. Misschien flakkert je vuur vanbinnen nog één keer op in brandende frustratie. Want je had toch zúlke stoere dromen, zoveel mogelijkheden toen je jonger was, waarom heb je ze niet gepakt?! Omdat je te bang was… en nu is het te laat.
Zo ver laat je het toch niet komen?